تأثیر تنش خشکی و هیدروپرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی بذر و برخی پارامترهای فیزیولوژیکی نهال cymbopogon olivieri (boiss.) bor

پرایمینگ بذر یکی از روش های شناخته شده در بهبود کارکرد بذر تحت شرایط تنش می باشد. هیدروپرایمینگ ساده ترین روش برای آبگیری بذر است. خیساندن و مرطوب کردن بذور در آب و خشک کردن مجدد آن ها، قبل از اینکه جوانه زنی را کامل کند، هیدروپرایمینگ نامیده می شود. هدف از این مطالعه تأثیر تنش خشکی بر خصوصیات جوانه زنی بذر و برخی پارامترهای فیزیولوژیکی نهالcymbopogon olivieri بود. به منظور بررسی خصوصیات جوانه زنی گونه cymbopogon olivieri، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای جوانه زنی ارزیابی شدند. فاکتور اول تیمار هیدروپرایمینگ در چهار سطح (0، 24، 48 و 72 ساعت) و فاکتور دوم محلول پلی اتیلن-گلایکول 6000 در سطوح 0، 4-، 8- و 16- بار در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. برای ارزیابی صفات فیزیولوژیکی cymbopogon olivieri، 50 عدد بذر با چهار تکرار در سطوح زمانی هیدروپرایمینگ (0، 24، 48 و 72 ساعت) و چهار سطح متفاوت از تنش خشکی (25، 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) در گلدان های پلاستیکی که با خاک مرتع سرچاهان پر شدند، کاشته شد و به رشد در شرایط گلخانه اجازه داده شد. سپس پارامترها در آزمایشگاه و سبز شدگی، رشد، صفات فیزیولوژیکی و بیوماس در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تفاوت بین میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن (p<0/05) مقایسه شد. نتایج نشان داد که تیمارهای 48 و 72 ساعت هیدروپرایمینگ باعث تأثیر مثبت بر درصد جوانه زنی بذر، سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه و طول ریشه چه و ساقه چه در بذور cymbopogon olivieri داشت. همچنین هیدروپرایمینگ باعث اثرات مثبت بر رشد و پارامترهای فیزیولوژیکی نهال ها تحت تنش خشکی متوسط شد. نتایج نشان داد که افزایش تنش خشکی باعث کاهش قابل توجهی در صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی نهال cymbopogon olivieri شد.